زیر شاخه های اصلی منشعب از موسیقی سنتی Heavy Metal
بخش اول:
Heavy Metal
شاخه ای از موسیقی Rock است که در اوایل دهه هفتاد با تلفیقی از Hard Rock و Electric Blues پا به عرصه نهاد. استفاده از Riff های خشن تر و سنگین و درام قدرتمند تر به همراه اصوات دیستورت شده گیتار از جمله ویژگی های این موسیقی و عامل تفاوت آن نسبت به Hard Rock بود. این موسیقی معمولا با استفاده از یک گیتار الکتریک برای نواختن ریتم, یک گیتار الکتریک برای لید نوازی, یک گیتار بیس و یک ست درامز اجرا می شود. از جمله گروه های تاثیر گذار بر پیدایش این سبک می توان به Led Zeppelin, Iron Butterfly و Deep Purple اشاره کرد. با این حال اکثر کارشناسان گروه Black Sabbath را به عنوان نخستین گروه در سبک Heavy Metal که تاثیر بسزایی که پیدایش دیگر شاخه های این موسیقی داشت معرفی می کنند. علاوه بر گروه های مذکور, موسیقی خشن گروه King Crimson در شاخه Progressive Rock را نیز باید به عنوان یکی دیگر از عوامل تاثیر گذار بر پیدایش و گسترش موسیقی Heavy Metal در نظر گرفت.
این موسیقی برخلاف سایر جریان های موسیقایی فاقد رقص مشخص می باشد و تنها دارای حرکات ریتمیکی همچون Headbang, Moshing, Air Guitar, Stage Diving و Crowd Surfing می باشد.
از جمله مهمترین گروه های این سبک می توان به Black Sabbath, W.A.S.P , AC/DC, Blue Oyster Cult و UFO اشاره کرد.
New Wave of British Heavy Metal(NWOBH)
این موسیقی شاخه ای بود که در اواخر دهه هفتاد و در پی زوال تدریجی گروه های سنتی Heavy Metal پدید آمد. موتور محرک این جریان را باید در موسقی پانک در دهه هفتاد جستجو کرد که خون تازه ای را به رگ های گروه های Heavy Metal دمید. این سبک همچنین تاثییرات بسیاری نیز از موسیقی Progressive Rock پذیرفته است. به این ترتیب موزیسین های NWOBH هم تلاش داشتند تا موسیقی خشن تر و تهاجمی تری ارائه کنند و هم سعی کردند آثار خود را بر مبنای دانش موسیقی و به شکلی پیچیده عرضه نمایند. این سبک در ابتدا چندان مورد توجه قرار نگرفت, اما گروه هایی همچون Iron Maiden و Judas Priest به سرعت توانستند بازارهای موسیقی راک را در اختیار خود درآورند. این سبک آغازگر راهی بود که بعدها توسط گروه های مختلف در سبک های Thrash, Death و Grindcore مورد بهره برداری قرار گرفت و موسیقی پانک به سرعت بخشی جداناشدنی از جریان متال گردید.
از جمله مهمترین گروه های NWOBH می توان به Iron Maiden, Judas Priest, Motorhead, Saxon, Diamond Head و Blitzkrieg اشاره کرد.
Thrash Metal
سبک Thrash زیرگونه دیگری از موسیقی Heavy Metal است. در این سبک موزیسین های Metal یک گام دیگر به سمت موسیقی پان نزدیک شدند و این بار سبک NWOBH را با شاخه ای از موسیقی پانک با نام Hardcore Punk تلفیق کرد. سبک Hardcore که از گروه های مطرح در آن می توان به *-*-*- Pistols, Misfits و Discharge اشاره کرد, شاخه ای از موسیقی پانک است که بسیار سریع تر و خشن تر از باقی شاخه ها اجرا می شود. موسیقی Thrash معمولا به استفاده از سرعت بالا, آواز با دانگ پایین و فضای خشن و تهاجمی شناخته می شود. موزیسین های این سبک با الهام از سبک Hardcore ریف های پیچیده و بسیار خشی خلق کردند که امروزه نیز وجه مشخصه اصلی این موسیقی بوده و تاثیر مهمی نیز برپیدایش موسیقی Death Metal داشته است.
ترانه Unleashed the Beast Within از گروه Overkill را می توان نخستین نمونه ترانه سبک Thrash معرفی کرد. با فاصله کوتاهی گروه Leather Charm با خوانندگی James Hetfield ترانه ای را با نام Hit The Lights منتشر نمود که به عقیده بسیاری این ترانه اولین ترانه حقیقی سبک Thrash محسوب می شود. این ترانه در سال 1983در نخستین آلبوم گروه دوم Hetfield با نام Metallica نیز منتشر شد. نخستین آلبوم گروه Overkill نیز در سال 1985 راهی بازار گردید. از مهمترین گروه های تاثیر گذار بر این سبک باید به Megadeth و Metal Church نیز اشاره کرد. اوج گیری این سبک در اواسط دهه هشتاد بود و با پیدایش سبک های Death و Black به تدریج محبوبیت خود را از دست داد.
از گروه های مطرح در آن می توان به Metallica, Megadeth, Slayer, Anthrax, Sepultura, Overkill و Testament اشاره کرد.
Death Metal
یکی دیگر از زیرگونه های موسیقی Heavy Metal است که در اوایل دهه هشتاد از درون موسیقی Thrash بیرون آمد. ترانه های این سبک در آغاز بیشتر در پیرامون موضوع مرگ جریان داشتند اما به تدریج رنگ و بوی فلسفی گرفته و به مسائل عمیق تری پرداختند. موسیقی این سبک در قیاس با Thrash بسیار خشن تر, سنگین تر, تهاجمی تر و در عین حال از لحاظ ریتم و هارمونی پیچیده تر است و در نتیجه اجرای این سبک در قیاس با دیگر شاخه های متال بسیار دشوار تر است. آواز در این سبک حالتی بسیار خشن دارد که این نوع آواز به Growl معروف است و با الهام از تکنیک های خوانندگان باس در موسیقی کلاسیک ایجاد شده است.
در این سبک به وفور شاهد تغییرات ناگهانی ریتم, تمپو و گام در میان ترانه ها هستیم و ریف های به کار رفته د را، نیز بسیار پیچیده تر از شاخه های قبلی می باشد. آلبوم Reign in Blood از گروه Slayer اثری بود که تاثیر بسزایی در پیدایش این سبک داشت. گروه های پایه گذار این سبک را می توان Death و Possessed عنوان نمود. این سبک در طول سال های دهه هشتاد و نود به زیرگونه های بسیاری تجزیه گردید که از جمله آنها می توا به Melodic Death و Brutal Death اشاره کرد. این سبک همچنین با سبک های دیگری چون Doom و Black و ...نیز تلفیق شده است.
از جمله مهمترین گروه های این سبک می توان به Death, Morbid Angel, Deicide, Nile و Cannibal Corpse اشاره نمود.
Melodic Death یکی از زیرگونه های مطرح در موسیقی Death Metal است که در اوایل دهه نود در کشورهای اسکاندیناوی بویژه در سوئد پا گرفت. موسیقی این سبک به نسبت موسیقی سنتی Death ملودیک تر و سیال تر و به همین نسبت سرد تر و تاریک تر می باشد. از جمله گروه های مطرح در این شاخه می توان به Dark Tranquility, Arch Enemy, Amon Amarth و آثار قدیمی In Flames اشاره کرد.
Speed Metalیکی دیگر از زیرگونه های موسیقی Heavy Metal است که در اواخر دهه هفتاد پدید آمد و الهام بخش سبک های بسیاری در موسیقی Metal گردید. نمی توان از این موسیقی یک تعریف جامع ارائه داد یا گروه های خاصی را به عنوان نمایندگان خالص سبک Speed معرفی کرد. این موسیقی در حقیقت همان موسیقی Heavy Metal و NWOBH است که با سرعت بالاتری اجرا می گردد. در حقیقت می توان ترانه ها یا آلبوم های خاصی از آثار گروه های Heavy یا NWOBH را به عنوان Speed Metal در نظر گرفت. این سبک در ابتدا مورد توجه گروه های NWOBH و Glam قرار گرفت و سپس تاثیرات بسیاری بر گروه های Thrash, Power و Death گذاشت.
از جمله آثار شاخص در این سبک می توان به آلبوم Painkiller از Judas Priest یا Keepers of Seven Keys از Helloween اشاره نمود. از گروه های دیگری که این سبک را در آثار خود به کار گرفتند می توان Accept, Running Wild, Grave Digger یا Rage را نام برد.
Grindcore
از دید بسیاری از کارشناسان موسیقی متال, موسیقی Grindcore سبک جداگانه ای نیست و همان اجرای خشن تر و سریع تر موسیقی Brutal Death Metal به شمار می آید. با این حال می توان آن را به عنوان سبکی مستقل نیز در نظر گرفت. زیرا ریشه اصلی موسیقی Death به سبک Thrash باز می گردد, در حالی که سبک Grindcore مستقیما از موسیقی Hardcore Punk الهام می گیرد.
این سبک در واقع تلفیقی از سبک های Thrash, Death و Hardcore است. این سبک که عموما در آن به مسائل سیاسی و اجتماعی پرداخته می شود, در اواسط دهه هشتاد در بریتانیا و توسط گروه هایی چون Napalm Death و SOB پاه گذاری شد. این گروه پیش از پیوستن به موسیقی متال, گروه هایی در سبک Punk بودند. موسیقی Grindcore امروزه به زیر گونه هایی زیادی چون Powerviolence, Cybergrind, Deathgrind, Noisegrind و Goregrind تقسیم می گردد که شاخه Goregrind مهم ترین و محبوب ترین زیر گونه از این موسیقی است.
Glam Metal
یکی از زیرگونه های موسیق Heavy Metal است که در اواخر دهه هشتاد در آمریکا پا گرفت. این سبک با نام های Hair Metal و Pop Metal نیز شناخته می شود و در دهه هشتاد موفق ترین شاخه متال از لحاظ تجاری بود. این سبک دارای ریشه های گسترده ای در شاخه های مختلف Hard Rock بوده عموما به عنوان یک سبک تجاری و عامه پسند برخلاف سایر شاخه های متال شناخته می شود. گروه های نسل اول این سبک همچون Def Leppard, Van Hallen, Twisted Sister یا Motley Crue موسیقی به مراتب جدی تر و سطح بالاتری را عرضه کرده اند. اما با ظهور گروه هایی چون Poison و Bon Jovi این سبک به شدت به سوی یک موسیقی ساده و عامه پسند گرایش یافت تا اینکه در اوایل دهه نود با مقبولیت یافتن موسیقی Grunge به تدریج هواداران خود را از دست داد.
از جمله گروه های پایه گذار در این سبک می توان به Van Halen و Quite Riot اشاره نمود. همچنین در دهه هشتاد گروه های بسیاری از همچون KISS, Scorpions, Alice Cooper و یا Whitesnake از موسیقی Hard Rock به سبک Glam Metal پیوستند. یکی دیگر از گروه های مهم در این سبک Guns n Roses بود که با تلفیق Glam و سبک های Grunge و Punk موسیقی منحصر به فردی را ارائه نمود.
Doom Metalپیدایش این سبک به دهه هفتاد و برخی ترانه های نسبتا ملایم تر گروه هایی چون Black Sabbath و Pentagram باز می گردد. البته خود این گروه در زمره موسیقی Doom قرار ندارند, بلکه موسیقی آنها واجد عنارص می باشد که در سال های دهه هشتاد موجب شکل گیری این سبک گردید. این سبک را می توان به صورت زیر شاخه ای از موسیقی Heavy Metal با جوی بسیار سنگین, آرام, غمناک و حزن انگیز تعریف کرد. از نخستین گروه های پیشرو در این سبک می توان به Saint Vitus و Troble اشاره کرد که در دهه هشتاد شکل آرامی از موسیقی Heavy Metal را در آثار خود به نمایش گذاشتند, با این حال می توان گروه سوئدی Candlemass را به عنوان نخستین گروه واقعی در سبک Doom Metalمعرفی نمود. اوج گیری محبوبیت این سبک به دهه نود و پیدایش سبک Death Doom باز می گردد. از مهمترین گروه های این سبک در این دوران می توان به Paradise Lost, Anathema و My Dying Bride اشاره نمود.
این سبک در دهه نود شاهد تغییرات گسترده ای بود و زیر شاخه های بسیاری همچون Funeral Doom, Symphonic Doom, Dron Doom, Gothic Doom و Sludge Doom از دل آن بیرون آمدند.
از گروه های معروف در موسیقی Doom می توان به My Dying Bride, Novembers Doom, Candlemass, Skepticism, The 3rd And the Mortal, Cathedral و آثار قدیمی Katatonia و Anathema اشاره نمود.
Black Metal
یکی از زیر شاخه های موسیقی Heavy Metal است که در اواخر دهه هشتاد با الهام از سبک Thrash Metal پدید آمد. موسیقی سنتی Black Metal دارای فضایی بسیار تاریک و در عین حال خشن و تهاجمی می باشد. از جمله گروه هایی که تاثیر عمده ای بر پیدایش این سبک داشتند می توان به Sodom, Mercyful Fate, Venom, Bathory و Celtic Frost اشاره کرد. با این حال به اعتقاد عمده کارشناسان گروه نروژی Mayhem را باید به عنوان پایه گذار موسیقی حقیقی Black Metal در نظر گرفت. اشعار مورد استفاده در این سبک عموما به مسائلی چون Satanism, Occultism, Anti-Christianity, Misanthropy, Paganism و National Socialism می پردازند. در سال های اولیه دهه نود به دلیل حرکت های خشونت آمیز موزیسین ها و طرفداران این موسیقی, سبک Black Metal با موانع بسیاری رو به رو گردید. در همین دوران به تدریج گروه های دیگری در اروپا ظهور کردند و شاخه های جدیدی چون Symphonic Black Death Black, Gothic Black , Folk Black و Black Ambient به این موسیقی اضافه گردید.
از جمله گروه های مطرح در این سبک می توان به Emperor, Burzum, Mayhem, Immortal, Gorgoroth, Enslaved و Satyricon اشاره کرد.
Gothic Metal
Gothic Metal زیرگونه ای از سبک Heavy Metal است که پیدایش آن به سال های آغازین دهه نود و گسترش روزافزون سبک های موسیقی Doom Metal باز می گردد. ارائه تعریفی جامع از این سبک دشوار است و تعرایف گوناگونی که از طرف هواداران و کارشناسان موسیقی ارائه گشته, همیشه محل بحث و نزاع بسیاری بوده است. موسیقی سبک Gothic Metal از جنبه های مختلف سبک بازتری نسبت به دیگر شاخه های موسیقی Heavy Metal است. دلیل اصلی این مسئله نیز آن است که این سبک بیشتر بر مبنای مفاهیم فکری و زیبایی شناختی تعریف می شود تا مسائل تئوریک موسیقی. از لحاظ سازبندی نیز با تنوع بسیار زیادی در این سبک رو به رو هستیم. موسیقی Gothic Metal تاثیرات بسیاری را از سبک های Doom Metal, Death Metal و Black Metal پذیرفته است. این سبک با تلفیق ریتم ها و ملودی های و شیوه بیان دیگر شاخه های موسیقی Heavy Metal فضایی به شدت منحصر به فرد خلق کرده است.
از لحاظ ترانه سرایی این سبک بیشتر حول و حوش مسائل عاشقانه و داستان های فانتزی با پایانی غمناک می گردد. این ترانه ها معمولا یا به دنیای مدرن تعلق دارند یا به قرون تاریک وسطی. البته گه گاه این ترانه فضای عصر ویکتوریا, شاه ادوارد و یا دوران روم باستان را نیز به تصویر می کشند. استفاده از ترانه های رومانتکی و فنتزی ویژگی اصلی این سبک است و علی رغم آنکه این ترانه ها گستره موضوعی بسیار وسیعی را در بر می گیرند اما به هرحال شاده اصلی کار ترانه سرا را تشکیل می دهند.
ریشه های اولیه موسیقی Gothic Metal را باید در میان گروه های Metal در اوایل دهه هشتاد جستجو کرد. آغاز اصلی موسیقی Gothic Metal به سال های ابتدایی دهه نود و گروه هایی چون Tristania و Therion باز می گردد که با ترکیب موسیقی Death Doom Metal و تم های رومانتیک موسیقی Black Metal آثاری متفاوت از گذشته را خلق کردند. این گروه ها به جای استفاده از فضای سرد موسیقی Goth Rock اتمسفری گرم تر و عناصر موسیقی Classic را در آثار خود به کار می بردند. در اواسط دهه نود, سبکی ملایم تر با نام Symphonic Gothic Metal از دل این موسیقی خارج شد که خوانندگان آن را نیز بیشتر زنان تشکیل می دادند و در آن استفاده گسترده ای از اصوات سمفونیک می گردید. به تدریج فاصله بیشتری میان این دوسبک ایجاد گردید.
از جمله گروه های این سبک می توان به Moonspell, Sentenced, Epica, Green Carnation و Virgin Black اشاره نمود.
Folk Metal
Folk Metal یکی از زیر گونه های موسیقی Heavy Metal است که پیوند بسیار نزدیکی با موسیقی های محلی در کشورهای مختلف دارد. این موسیقی دارای شکل های بسیار گوناگونی با فضایی بسیار متفاوت می باشد. از دید بسیاری نمی توان آن را به عنوان یک سبک مستقل در نظر گرفت, بلکه باید به آن به عنوان یک استایل در زیرشاخه های مختلف Metal نگریست. در این سبک گروه های مختلف سبک های گوناگون از موسیقی Metal را با موسیقی محلی کشور های گوناگون تلفیق کرده و فضایی کاملا جدید خلق کرده اند. از جمله محبوب ترین زیرشاخه های در این موسیقی می توان به Celtic Metal و Viking Metal اشاره کرد. از جمله گروه های پایه گذار در این سبک می توان به Skyclad, Bathory, Windir و Cruachan اشاره نمود. هسته های اصلی این سبک امروزه در اسکاندیناوی و اروپای شرقی قرار دارند و گروه های این سبک بیشتر در میان هوادران جدی Metal شناخته شده هستند و عموما محبوبیت بین المللی چندانی ندارند.
از جمله گروه های این سبک می توان به Salem, Mazarkabul, The Aryan March, Ashen Light, Nokturnal Mortum و Graveland اشاره نمود.
بخش اول:
Heavy Metal
شاخه ای از موسیقی Rock است که در اوایل دهه هفتاد با تلفیقی از Hard Rock و Electric Blues پا به عرصه نهاد. استفاده از Riff های خشن تر و سنگین و درام قدرتمند تر به همراه اصوات دیستورت شده گیتار از جمله ویژگی های این موسیقی و عامل تفاوت آن نسبت به Hard Rock بود. این موسیقی معمولا با استفاده از یک گیتار الکتریک برای نواختن ریتم, یک گیتار الکتریک برای لید نوازی, یک گیتار بیس و یک ست درامز اجرا می شود. از جمله گروه های تاثیر گذار بر پیدایش این سبک می توان به Led Zeppelin, Iron Butterfly و Deep Purple اشاره کرد. با این حال اکثر کارشناسان گروه Black Sabbath را به عنوان نخستین گروه در سبک Heavy Metal که تاثیر بسزایی که پیدایش دیگر شاخه های این موسیقی داشت معرفی می کنند. علاوه بر گروه های مذکور, موسیقی خشن گروه King Crimson در شاخه Progressive Rock را نیز باید به عنوان یکی دیگر از عوامل تاثیر گذار بر پیدایش و گسترش موسیقی Heavy Metal در نظر گرفت.
این موسیقی برخلاف سایر جریان های موسیقایی فاقد رقص مشخص می باشد و تنها دارای حرکات ریتمیکی همچون Headbang, Moshing, Air Guitar, Stage Diving و Crowd Surfing می باشد.
از جمله مهمترین گروه های این سبک می توان به Black Sabbath, W.A.S.P , AC/DC, Blue Oyster Cult و UFO اشاره کرد.
New Wave of British Heavy Metal(NWOBH)
این موسیقی شاخه ای بود که در اواخر دهه هفتاد و در پی زوال تدریجی گروه های سنتی Heavy Metal پدید آمد. موتور محرک این جریان را باید در موسقی پانک در دهه هفتاد جستجو کرد که خون تازه ای را به رگ های گروه های Heavy Metal دمید. این سبک همچنین تاثییرات بسیاری نیز از موسیقی Progressive Rock پذیرفته است. به این ترتیب موزیسین های NWOBH هم تلاش داشتند تا موسیقی خشن تر و تهاجمی تری ارائه کنند و هم سعی کردند آثار خود را بر مبنای دانش موسیقی و به شکلی پیچیده عرضه نمایند. این سبک در ابتدا چندان مورد توجه قرار نگرفت, اما گروه هایی همچون Iron Maiden و Judas Priest به سرعت توانستند بازارهای موسیقی راک را در اختیار خود درآورند. این سبک آغازگر راهی بود که بعدها توسط گروه های مختلف در سبک های Thrash, Death و Grindcore مورد بهره برداری قرار گرفت و موسیقی پانک به سرعت بخشی جداناشدنی از جریان متال گردید.
از جمله مهمترین گروه های NWOBH می توان به Iron Maiden, Judas Priest, Motorhead, Saxon, Diamond Head و Blitzkrieg اشاره کرد.
Thrash Metal
سبک Thrash زیرگونه دیگری از موسیقی Heavy Metal است. در این سبک موزیسین های Metal یک گام دیگر به سمت موسیقی پان نزدیک شدند و این بار سبک NWOBH را با شاخه ای از موسیقی پانک با نام Hardcore Punk تلفیق کرد. سبک Hardcore که از گروه های مطرح در آن می توان به *-*-*- Pistols, Misfits و Discharge اشاره کرد, شاخه ای از موسیقی پانک است که بسیار سریع تر و خشن تر از باقی شاخه ها اجرا می شود. موسیقی Thrash معمولا به استفاده از سرعت بالا, آواز با دانگ پایین و فضای خشن و تهاجمی شناخته می شود. موزیسین های این سبک با الهام از سبک Hardcore ریف های پیچیده و بسیار خشی خلق کردند که امروزه نیز وجه مشخصه اصلی این موسیقی بوده و تاثیر مهمی نیز برپیدایش موسیقی Death Metal داشته است.
ترانه Unleashed the Beast Within از گروه Overkill را می توان نخستین نمونه ترانه سبک Thrash معرفی کرد. با فاصله کوتاهی گروه Leather Charm با خوانندگی James Hetfield ترانه ای را با نام Hit The Lights منتشر نمود که به عقیده بسیاری این ترانه اولین ترانه حقیقی سبک Thrash محسوب می شود. این ترانه در سال 1983در نخستین آلبوم گروه دوم Hetfield با نام Metallica نیز منتشر شد. نخستین آلبوم گروه Overkill نیز در سال 1985 راهی بازار گردید. از مهمترین گروه های تاثیر گذار بر این سبک باید به Megadeth و Metal Church نیز اشاره کرد. اوج گیری این سبک در اواسط دهه هشتاد بود و با پیدایش سبک های Death و Black به تدریج محبوبیت خود را از دست داد.
از گروه های مطرح در آن می توان به Metallica, Megadeth, Slayer, Anthrax, Sepultura, Overkill و Testament اشاره کرد.
Death Metal
یکی دیگر از زیرگونه های موسیقی Heavy Metal است که در اوایل دهه هشتاد از درون موسیقی Thrash بیرون آمد. ترانه های این سبک در آغاز بیشتر در پیرامون موضوع مرگ جریان داشتند اما به تدریج رنگ و بوی فلسفی گرفته و به مسائل عمیق تری پرداختند. موسیقی این سبک در قیاس با Thrash بسیار خشن تر, سنگین تر, تهاجمی تر و در عین حال از لحاظ ریتم و هارمونی پیچیده تر است و در نتیجه اجرای این سبک در قیاس با دیگر شاخه های متال بسیار دشوار تر است. آواز در این سبک حالتی بسیار خشن دارد که این نوع آواز به Growl معروف است و با الهام از تکنیک های خوانندگان باس در موسیقی کلاسیک ایجاد شده است.
در این سبک به وفور شاهد تغییرات ناگهانی ریتم, تمپو و گام در میان ترانه ها هستیم و ریف های به کار رفته د را، نیز بسیار پیچیده تر از شاخه های قبلی می باشد. آلبوم Reign in Blood از گروه Slayer اثری بود که تاثیر بسزایی در پیدایش این سبک داشت. گروه های پایه گذار این سبک را می توان Death و Possessed عنوان نمود. این سبک در طول سال های دهه هشتاد و نود به زیرگونه های بسیاری تجزیه گردید که از جمله آنها می توا به Melodic Death و Brutal Death اشاره کرد. این سبک همچنین با سبک های دیگری چون Doom و Black و ...نیز تلفیق شده است.
از جمله مهمترین گروه های این سبک می توان به Death, Morbid Angel, Deicide, Nile و Cannibal Corpse اشاره نمود.
Melodic Death یکی از زیرگونه های مطرح در موسیقی Death Metal است که در اوایل دهه نود در کشورهای اسکاندیناوی بویژه در سوئد پا گرفت. موسیقی این سبک به نسبت موسیقی سنتی Death ملودیک تر و سیال تر و به همین نسبت سرد تر و تاریک تر می باشد. از جمله گروه های مطرح در این شاخه می توان به Dark Tranquility, Arch Enemy, Amon Amarth و آثار قدیمی In Flames اشاره کرد.
Speed Metalیکی دیگر از زیرگونه های موسیقی Heavy Metal است که در اواخر دهه هفتاد پدید آمد و الهام بخش سبک های بسیاری در موسیقی Metal گردید. نمی توان از این موسیقی یک تعریف جامع ارائه داد یا گروه های خاصی را به عنوان نمایندگان خالص سبک Speed معرفی کرد. این موسیقی در حقیقت همان موسیقی Heavy Metal و NWOBH است که با سرعت بالاتری اجرا می گردد. در حقیقت می توان ترانه ها یا آلبوم های خاصی از آثار گروه های Heavy یا NWOBH را به عنوان Speed Metal در نظر گرفت. این سبک در ابتدا مورد توجه گروه های NWOBH و Glam قرار گرفت و سپس تاثیرات بسیاری بر گروه های Thrash, Power و Death گذاشت.
از جمله آثار شاخص در این سبک می توان به آلبوم Painkiller از Judas Priest یا Keepers of Seven Keys از Helloween اشاره نمود. از گروه های دیگری که این سبک را در آثار خود به کار گرفتند می توان Accept, Running Wild, Grave Digger یا Rage را نام برد.
Grindcore
از دید بسیاری از کارشناسان موسیقی متال, موسیقی Grindcore سبک جداگانه ای نیست و همان اجرای خشن تر و سریع تر موسیقی Brutal Death Metal به شمار می آید. با این حال می توان آن را به عنوان سبکی مستقل نیز در نظر گرفت. زیرا ریشه اصلی موسیقی Death به سبک Thrash باز می گردد, در حالی که سبک Grindcore مستقیما از موسیقی Hardcore Punk الهام می گیرد.
این سبک در واقع تلفیقی از سبک های Thrash, Death و Hardcore است. این سبک که عموما در آن به مسائل سیاسی و اجتماعی پرداخته می شود, در اواسط دهه هشتاد در بریتانیا و توسط گروه هایی چون Napalm Death و SOB پاه گذاری شد. این گروه پیش از پیوستن به موسیقی متال, گروه هایی در سبک Punk بودند. موسیقی Grindcore امروزه به زیر گونه هایی زیادی چون Powerviolence, Cybergrind, Deathgrind, Noisegrind و Goregrind تقسیم می گردد که شاخه Goregrind مهم ترین و محبوب ترین زیر گونه از این موسیقی است.
Glam Metal
یکی از زیرگونه های موسیق Heavy Metal است که در اواخر دهه هشتاد در آمریکا پا گرفت. این سبک با نام های Hair Metal و Pop Metal نیز شناخته می شود و در دهه هشتاد موفق ترین شاخه متال از لحاظ تجاری بود. این سبک دارای ریشه های گسترده ای در شاخه های مختلف Hard Rock بوده عموما به عنوان یک سبک تجاری و عامه پسند برخلاف سایر شاخه های متال شناخته می شود. گروه های نسل اول این سبک همچون Def Leppard, Van Hallen, Twisted Sister یا Motley Crue موسیقی به مراتب جدی تر و سطح بالاتری را عرضه کرده اند. اما با ظهور گروه هایی چون Poison و Bon Jovi این سبک به شدت به سوی یک موسیقی ساده و عامه پسند گرایش یافت تا اینکه در اوایل دهه نود با مقبولیت یافتن موسیقی Grunge به تدریج هواداران خود را از دست داد.
از جمله گروه های پایه گذار در این سبک می توان به Van Halen و Quite Riot اشاره نمود. همچنین در دهه هشتاد گروه های بسیاری از همچون KISS, Scorpions, Alice Cooper و یا Whitesnake از موسیقی Hard Rock به سبک Glam Metal پیوستند. یکی دیگر از گروه های مهم در این سبک Guns n Roses بود که با تلفیق Glam و سبک های Grunge و Punk موسیقی منحصر به فردی را ارائه نمود.
Doom Metalپیدایش این سبک به دهه هفتاد و برخی ترانه های نسبتا ملایم تر گروه هایی چون Black Sabbath و Pentagram باز می گردد. البته خود این گروه در زمره موسیقی Doom قرار ندارند, بلکه موسیقی آنها واجد عنارص می باشد که در سال های دهه هشتاد موجب شکل گیری این سبک گردید. این سبک را می توان به صورت زیر شاخه ای از موسیقی Heavy Metal با جوی بسیار سنگین, آرام, غمناک و حزن انگیز تعریف کرد. از نخستین گروه های پیشرو در این سبک می توان به Saint Vitus و Troble اشاره کرد که در دهه هشتاد شکل آرامی از موسیقی Heavy Metal را در آثار خود به نمایش گذاشتند, با این حال می توان گروه سوئدی Candlemass را به عنوان نخستین گروه واقعی در سبک Doom Metalمعرفی نمود. اوج گیری محبوبیت این سبک به دهه نود و پیدایش سبک Death Doom باز می گردد. از مهمترین گروه های این سبک در این دوران می توان به Paradise Lost, Anathema و My Dying Bride اشاره نمود.
این سبک در دهه نود شاهد تغییرات گسترده ای بود و زیر شاخه های بسیاری همچون Funeral Doom, Symphonic Doom, Dron Doom, Gothic Doom و Sludge Doom از دل آن بیرون آمدند.
از گروه های معروف در موسیقی Doom می توان به My Dying Bride, Novembers Doom, Candlemass, Skepticism, The 3rd And the Mortal, Cathedral و آثار قدیمی Katatonia و Anathema اشاره نمود.
Black Metal
یکی از زیر شاخه های موسیقی Heavy Metal است که در اواخر دهه هشتاد با الهام از سبک Thrash Metal پدید آمد. موسیقی سنتی Black Metal دارای فضایی بسیار تاریک و در عین حال خشن و تهاجمی می باشد. از جمله گروه هایی که تاثیر عمده ای بر پیدایش این سبک داشتند می توان به Sodom, Mercyful Fate, Venom, Bathory و Celtic Frost اشاره کرد. با این حال به اعتقاد عمده کارشناسان گروه نروژی Mayhem را باید به عنوان پایه گذار موسیقی حقیقی Black Metal در نظر گرفت. اشعار مورد استفاده در این سبک عموما به مسائلی چون Satanism, Occultism, Anti-Christianity, Misanthropy, Paganism و National Socialism می پردازند. در سال های اولیه دهه نود به دلیل حرکت های خشونت آمیز موزیسین ها و طرفداران این موسیقی, سبک Black Metal با موانع بسیاری رو به رو گردید. در همین دوران به تدریج گروه های دیگری در اروپا ظهور کردند و شاخه های جدیدی چون Symphonic Black Death Black, Gothic Black , Folk Black و Black Ambient به این موسیقی اضافه گردید.
از جمله گروه های مطرح در این سبک می توان به Emperor, Burzum, Mayhem, Immortal, Gorgoroth, Enslaved و Satyricon اشاره کرد.
Gothic Metal
Gothic Metal زیرگونه ای از سبک Heavy Metal است که پیدایش آن به سال های آغازین دهه نود و گسترش روزافزون سبک های موسیقی Doom Metal باز می گردد. ارائه تعریفی جامع از این سبک دشوار است و تعرایف گوناگونی که از طرف هواداران و کارشناسان موسیقی ارائه گشته, همیشه محل بحث و نزاع بسیاری بوده است. موسیقی سبک Gothic Metal از جنبه های مختلف سبک بازتری نسبت به دیگر شاخه های موسیقی Heavy Metal است. دلیل اصلی این مسئله نیز آن است که این سبک بیشتر بر مبنای مفاهیم فکری و زیبایی شناختی تعریف می شود تا مسائل تئوریک موسیقی. از لحاظ سازبندی نیز با تنوع بسیار زیادی در این سبک رو به رو هستیم. موسیقی Gothic Metal تاثیرات بسیاری را از سبک های Doom Metal, Death Metal و Black Metal پذیرفته است. این سبک با تلفیق ریتم ها و ملودی های و شیوه بیان دیگر شاخه های موسیقی Heavy Metal فضایی به شدت منحصر به فرد خلق کرده است.
از لحاظ ترانه سرایی این سبک بیشتر حول و حوش مسائل عاشقانه و داستان های فانتزی با پایانی غمناک می گردد. این ترانه ها معمولا یا به دنیای مدرن تعلق دارند یا به قرون تاریک وسطی. البته گه گاه این ترانه فضای عصر ویکتوریا, شاه ادوارد و یا دوران روم باستان را نیز به تصویر می کشند. استفاده از ترانه های رومانتکی و فنتزی ویژگی اصلی این سبک است و علی رغم آنکه این ترانه ها گستره موضوعی بسیار وسیعی را در بر می گیرند اما به هرحال شاده اصلی کار ترانه سرا را تشکیل می دهند.
ریشه های اولیه موسیقی Gothic Metal را باید در میان گروه های Metal در اوایل دهه هشتاد جستجو کرد. آغاز اصلی موسیقی Gothic Metal به سال های ابتدایی دهه نود و گروه هایی چون Tristania و Therion باز می گردد که با ترکیب موسیقی Death Doom Metal و تم های رومانتیک موسیقی Black Metal آثاری متفاوت از گذشته را خلق کردند. این گروه ها به جای استفاده از فضای سرد موسیقی Goth Rock اتمسفری گرم تر و عناصر موسیقی Classic را در آثار خود به کار می بردند. در اواسط دهه نود, سبکی ملایم تر با نام Symphonic Gothic Metal از دل این موسیقی خارج شد که خوانندگان آن را نیز بیشتر زنان تشکیل می دادند و در آن استفاده گسترده ای از اصوات سمفونیک می گردید. به تدریج فاصله بیشتری میان این دوسبک ایجاد گردید.
از جمله گروه های این سبک می توان به Moonspell, Sentenced, Epica, Green Carnation و Virgin Black اشاره نمود.
Folk Metal
Folk Metal یکی از زیر گونه های موسیقی Heavy Metal است که پیوند بسیار نزدیکی با موسیقی های محلی در کشورهای مختلف دارد. این موسیقی دارای شکل های بسیار گوناگونی با فضایی بسیار متفاوت می باشد. از دید بسیاری نمی توان آن را به عنوان یک سبک مستقل در نظر گرفت, بلکه باید به آن به عنوان یک استایل در زیرشاخه های مختلف Metal نگریست. در این سبک گروه های مختلف سبک های گوناگون از موسیقی Metal را با موسیقی محلی کشور های گوناگون تلفیق کرده و فضایی کاملا جدید خلق کرده اند. از جمله محبوب ترین زیرشاخه های در این موسیقی می توان به Celtic Metal و Viking Metal اشاره کرد. از جمله گروه های پایه گذار در این سبک می توان به Skyclad, Bathory, Windir و Cruachan اشاره نمود. هسته های اصلی این سبک امروزه در اسکاندیناوی و اروپای شرقی قرار دارند و گروه های این سبک بیشتر در میان هوادران جدی Metal شناخته شده هستند و عموما محبوبیت بین المللی چندانی ندارند.
از جمله گروه های این سبک می توان به Salem, Mazarkabul, The Aryan March, Ashen Light, Nokturnal Mortum و Graveland اشاره نمود.
سلام، با توافق، تحریم جای خود را به تکریم میدهد.